Ο υποπαραθυρεοειδισμός και ο υπερπαραθυρεοειδισμός είναι διαταραχές που σχετίζονται με τη δυσλειτουργία των παραθυρεοειδών αδένων, οι οποίοι ρυθμίζουν τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα μέσω της παραγωγής της παραθορμόνης (PTH). Η διατήρηση της σωστής ισορροπίας του ασβεστίου είναι κρίσιμη για την υγεία των οστών, των νεύρων, των μυών και της καρδιάς.

Ο υποπαραθυρεοειδισμός είναι μια κατάσταση όπου οι παραθυρεοειδείς αδένες δεν παράγουν επαρκή ποσότητα παραθορμόνης, με αποτέλεσμα χαμηλά επίπεδα ασβεστίου (υπασβεστιαιμία) και αυξημένα επίπεδα φωσφόρου. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε αυτοάνοσες παθήσεις, χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς ή γενετικές διαταραχές. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν μυϊκές κράμπες, μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στα χέρια και το πρόσωπο, σπασμούς, καθώς και προβλήματα στη διάθεση και τη συγκέντρωση. Η θεραπεία περιλαμβάνει τη λήψη συμπληρωμάτων ασβεστίου και βιταμίνης D, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χορηγηθεί συνθετική παραθορμόνη.

Αντίθετα, ο υπερπαραθυρεοειδισμός χαρακτηρίζεται από υπερπαραγωγή παραθορμόνης, η οποία προκαλεί αυξημένα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα (υπερασβεστιαιμία). Αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα καλοήθων όγκων στους παραθυρεοειδείς αδένες (πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός) ή δευτερογενών αιτίων, όπως η χρόνια νεφρική νόσος. Η υπερασβεστιαιμία μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία, κόπωση, πόνο στα οστά, νεφρολιθίαση και διαταραχές της καρδιακής και νευρομυϊκής λειτουργίας. Η αντιμετώπιση εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κατάστασης και περιλαμβάνει είτε χειρουργική αφαίρεση των υπερλειτουργικών αδένων είτε φαρμακευτική αγωγή για τη ρύθμιση των επιπέδων ασβεστίου.

Η έγκαιρη διάγνωση και παρακολούθηση αυτών των διαταραχών είναι σημαντική για την πρόληψη σοβαρών επιπλοκών. Ο ενδοκρινολόγος καθορίζει την κατάλληλη θεραπεία βάσει των αναγκών κάθε ασθενούς, με στόχο τη διατήρηση της ισορροπίας του ασβεστίου και την αποφυγή επιπτώσεων στην υγεία.

Υπό/Υπερπαραθυρεοειδισμός

Φόρμα Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος